مقایسه میزان استفاده از کاتترهای موقت دیالیز و فیستول شریانی وریدی در هنگام شروع همودیالیز مزمن در بیماران با بیماری مرحله پایانی کلی ه

مقدمه یف ستول شریانی وریدی(A-V) روش انتخابی دسترسی عروقی در بیماران همودیالیزی مزمن می باشد. با این وجود بیشتر بیماران ESRD ه ب دلیل مراجعه دیر هنگام به نفرولوژیست، فیستول مناسبی در زمان شروع درمان جایگزینی کلیه ندرند. بنابراین پزشک درمان کننده به استفاده از کاتترهای موقت که عوارض زیادی هم دارند ، مجبور می ش .دو روش کار در این مطالعه توصیفی تحلیلی و گذشته نگر که در سال های 1388-1374 در بیمارستان های استان خوزستان انجام شده است ، به مقایسه میزان استفاده از کاتترهای موقت یا استفاده از فیستول A-V در زمان شروع همودیالیز پرداخته شد،473 بی مار بر اساس سال شروع همودیالیز به سه گروه تقسیم شدند.گروه : 1 بیمارانی که بین سالهای 1384-1374 جهت همودیالیز پذیرفته شده اند . گروه : 2 بیمارانی که بین سالهای 1386-1385 انتخاب شده اند و گروه : 3 بیمارانی بودند که بعد از سال 1386 همودیالیز شدند . نتایج به طور کلی 473 نفر بیمار مبتلا به 288 ) ESRD مرد و 185 زن با سن متوسط /55 8/ ± 16 4 سال) در مطالعه قرار داده شدند. علل ESRD شامل پرفشاری خون /34 )1%)، دیابت ( 20/08%)، گلومرولر نفریت (9 72/ %)، انسداد مجاری ادراری (8 46/ %)، بیماریهای کیستیک کلیه (5 92/ %)و ناشناخته (21/77%) یود . در مجموع، فراوانی استفاده از کاتترهای موقت و فیستول A-V در زمان شروع همودیالیز /5/ 86 5و % 13 % محاسبه گردید. اما فراوانی آنها در گروههای الف و ب و ج به ترتیب /93 6 و % ، %85 4/6% و 15 و % /67 5 و % /29 5 % بودند . افزایش قابل توجهی در میزان استفاده از فیستولهای A-V در زمان شروع همودیالیز بعد از سال 1384 (p= /0 00 )و خصوصاً بعد از سال p= /0 000 ) 1386) وجود داشت . نتیجه گیری اگرچه افزایش قابل توجهی در استفاده از فیستول A-V دیده مـی شـود، امـا ایـن مقـدار هنـوز کـافی نبـوده و بایـد پزشکان عمومی، پرستاران و بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه در رابطه با فواید گذاشتن زود هنگـام فیسـتول A-V آموزش داده شوند